Als iets in mij
het gevoel heeft
er niet bij te horen
niet gezien te worden
in mijn behoefte
dan verstop en verdwijn ik mij
in niets zijn,
zoek ik toestemming in van betekenis zijn voor die ander
dan verlies ik mijn glimlach
vergeet ik mij
om heel hard het goed te doen
om van daaruit te wachten op
de ruimte te krijgen van de ander
om leeg en zonder eigen veld
mezelf terug te vinden.
Als iets in mij voelt
erbij te horen, gezien te worden,
en mij in mijn behoeften kan voelen
dan groei ik naar iets zijn
naar bijzonder
naar ruimte
adem in de buik, voeten op de grond
en van daaruit
kan ik er zijn
in deze wereld
in de verbinding
in dit universum
als een vol mens
zittend, voelend
en ruimte innemend
En dan is daar weer
weten en wijsheid.